✍ طرح انتقال آب دریای خزر و موافقت سازمان حفاظت محیط زیست با آن بار دیگر این پرسش را پیش روی متخصصان، کارشناسان، مردم و دلسوزان محیط زیست گذاشته که آیا همه جوانب سود و زیان این طرح از نظر محیط زیستی، اقتصادی، اجرایی و سیاسی بررسی شده و آیا منافع اجرای این طرح از خسارت آن بیشتر است؟ 

متاسفانه در تصمیمات کلان در کشور به پتانسیل‌های زیست بوم مناطق مختلف توجه نمی‌شود و تصور بر این است که با غره‌ شدن بر فناوری می‌توان طبیعت را به سیطره خود درآورد. غافل از اینکه با این اقدامات آسیبهای جبران ناپذیری را به اکوسیستم‌های مختلف وارد کرده و سرمایه های زیادی را به هدر میدهیم.  کشور ایران در کمربند خشک و نیمه‌خشک واقع شده و ما باید قبول کنیم هر زیست بومی پتانسیل مربوط به خود را داشته و باید از ظرفیت‌های آن به صورت پایدار بهره ببریم. درنتیجه سزاوارتر آن است که از ظرفیت‌های آن به صورت پایدار بهره ببریم و با طبیعت خود را سازگار کنیم و نه اینکه طبیعت را با خود سازگار کنیم. پتانسیل زیست‌بومهای بیابانی ما کمتر از پتانسیل سایر زیست بومها نیست کافی است به این پتانسیلها آگاهی داشته و ظرفیتهای آن را بدانیم و برنامه ریزی صحیحی در استفاده از آنها صورت گیرد. گردشگری و بوم‌گردی در مناطق بیابانی یکی از پتانسیل هایی است که با کمترین هزینه می تواند اقتصاد این مناطق را متحول کند. کافی است نگاهی به  کشورهای همسایه داشته باشیم و درآمدهای نجومی آنها را از طریق گردشگری مشاهده کنیم. متاسفانه عدم توجه به این ظرفیت‌ها مسولین کشور را به سمت برنامه های سوق می دهد که جز خسارت و زیان سودی برای مردم کشور نخواهد داشت. 

جنگل های هیرکانی ایران از معدود سرمایه های کشور و دنیا است که هیچ جایگزینی ندارند. متاسفانه در سالهای اخیر در اثر تغییر کاربری ها ، تغییرات اقلیمی، سوء مدیریتها و .... آسیبهای جدی به این جنگلها وارد شده است. اخیرا هم با طرح انتقال آب دریای خزر و مسیر پیش بینی شده، تخریب صدها هکتار جنگلهای بی بدیل خزری نشانه رفته است که مورد اعتراض تعداد زیادی از کارشناسان و متخصصان منابع طبیعی کشور واقع شده است.  چرا ما از طرحهای بلند پروازانه در گذشته عبرت نمی گیریم و سرمایه های کشور را به باد میدهیم؟ اتوبان تهران – شمال چند دهه است که سرمایه های کشور را بلعیده، زیست بومهای زیادی را ویران کرده و هنوز به بهره برداری نرسیده است؟ بی توجهی به نظرات کارشناسی در انتقال آب دریای خزر و زیان های ناشی از این امر، چگونه قابل جبران خواهد بود؟ 

انجمن اعضای هیات علمی موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع، توجه مسولین را به نقطه نظرات کارشناسی ارائه شده از جانب کمیته فنی اداره کل منابع طبیعی مازندران جلب می نماید و عواقب تخریب و نابودی هکتارها جنگل کهن هیرکانی، نابودی هزاران اصله درختان ارس در مسیر طرح و تخریب و جابجایی میلونها تن خاک حاصلخیز جنگلی را متوجه مسولینی می داند که با تصمیمات  نادرست خود زیست بومهای کشور را به مخاطره انداخته و نسلهای آینده را از استفاده درست از این منابع محروم می کنند و در جهت ناپایداری هر چه بیشتر سرزمین عزیزمان ایران گام بر میدارند.

 

نوشتن دیدگاه

نام (اجباری)

آدرس پست الکترونیکی (اجباری است اما نمایش داده نمی‌شود)

مرا برای دیدگاه‌های بعدی به یاد بسپار

تصویر امنیتی جدید

ارسال

لغو